Udało się! Masz dobrą, legalną pracę za granicą. Te ostatnie kilka miesięcy utwierdza Cię w przekonaniu, że była to dobra decyzja. Pracodawca odprowadza wszystkie potrzebne należności do odpowiednich organów państwowych, wypłaca wynagrodzenie na czas, ale z końcem roku ze wszystkiego trzeba się rozliczyć. Jak to zrobić?
Wszystko zależy od tego gdzie mieszkasz i w jakim kraju uzyskujesz dochody. Tzw. Zasada rezydencji podatkowej to miejsce gdzie znajduje się centrum interesow życiowych podatnika. Nie można jednoznacznie określić co dokładnie kryje się pod tą nazwą, ale przyjmuje się, że jest to:
Rezydencja podatkowa
- miejsce przebywania podatnika przez minimum 183 dni.
Miejsce posiadania mieszkania przez podatnika, przebywania jego najbliższej rodziny, prowadzenia działalności społecznej – wszystko to co życiowo wiąże go z Polską, lub
W przypadku gdy podatnik jest rezydentem dwóch krajów, sam może wybrać ten w którym rozliczy się z całości dochodów.
Jeśli jest rezydentem polski możemy rozważyć następujące przypadki:
- Osiągał dochód z pracy w Polsce i za granicą -wtedy rozlicza się z US w Polsce;
- Osiągał dochód tylko z pracy za granicą – rozlicza się z US w Polsce chyba, że Polska posiada z tym krajem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania -wtedy nie musi rozliczać zeznania w Polsce, ale musi to zrobić w kraju rezydencji podatkowej.
Niby nie musi składać PIT w Polskim US, ale dobrze to zrobić (deklarując zerowe przychody)ponieważ bez tej deklaracji US może nie wydać nam zaświadczenia o zadeklarowanych przychodach, a może być ono potrzebne do uzyskania zwrotu podatku z zagranicy. Urząd może też przyjąć, że dochody te pochodzą z nielegalnego źródła, ponieważ nie zostały wykazane w Polskim US.
- Pracuje za granicą, ale jest tam oddelegowany przez Polskiego pracodawcę i to on wypłaca wynagrodzenie w Polsce- wtedy rozlicza się w Polskim Urzędzie Skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania. WYJĄTEK: Jeśli będziesz pracował za granicą ponad 182 dni, wówczas możliwe jest opodatkowanie zarobków również za granicą. (Podatnik rozlicza się z fiskusem dwukrotnie)
- Pracuje za granicą, jest oddelegowany przez Polskiego pracodawcę, ale wynagrodzenie wypłaca zakład zagraniczny lub pracodawca jest oddelegowany do pracy w zagranicznym zakładzie pracy i to ten zakład dokonuje wypłat to wynagrodzenie jest opodatkowane również za granicą. (Rozliczenie się z fiskusem dwukrotnie)
- Praca zdalna z Polski dla zagranicznej firmy.
Jeśli mieszkasz w Polsce i wykonujesz pracę zdalnie na rzecz zagranicznego pracodawcy, on dokonuje wypłat wynagrodzenia, podatek będzie płatny w Polsce.
Jak się rozliczać?
Można to zrobić dwoma metodami: wyłączenia z progresją lub odliczenia proporcjonalnego.
O tym, która z metod ma zastosowanie w konkretniej sytuacji, decydują postanowienia zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że jpaństwa rezygnują z własnego roszczenia podatkowego względem dochodu, podlegającemu opodatkowaniu w drugim państwie. Państwo rezygnacji zastrzega sobie jednak prawo do uwzględnienia wysokości dochodów zagranicznych celem ustalenia stawki podatkowej. Metodę tą stosuje się w rozliczeniach większości Państw m.in. Niemcy, wielka Brytania, Hiszpania, Austria, Francja.
Metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje się w umowach zawartych m.in. z: Belgią, Holandią, Rosją i USA.
Metoda odliczenia proporcjonalnego polega na tym, że dochód osiągany za granicą opodatkowany jest w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się ten zapłacony za granicą. Jest to możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Stosuję się ją w rozliczeniach m.in. z Belgią, Rosją, USA i Holandią.
Dochody z zagranicy rozliczamy na druku PIT 36, wraz z załącznikiem PIT/ZG. Ten drugi wypełniamy tyle razy w ilu krajach osiągaliśmy dochód.Przy stosowaniu metody odliczenia z progresją należy dodać także załącznik PIT/O. Podatnik powinien tam podać kwotę podatku „zagranicznego”, o którą pomniejsza się podatek do zapłaty w Polsce.